Schooloutreach...

Eergisteren zijn we teruggekomen van 2 weken schooloutreach. In deze outreach zijn de LXP studenten in 3 teams verdeeld die verschillende scholen bezoeken in de Westkaap om hier de leraren en studenten te bemoedigen. Nceba en ik leidde 1 van deze teams richting Grahamstown en omstreken. Gemiddeld spenderen we zo'n 2 dagen op een school waar we klassen bezoeken en drama's doen en soms een avondprogramma.

De start was een beetje moeilijk omdat de bus waarmee we op weg moesten nog in de garage was en veel problemen veroorzaakte. Omdat ik de bestuurder was moest ik anderhalve dag achterblijven om later met de bus het team achterna te gaan. Dit was niet makkelijk... Omdat ik het team hielp met de voorbereidingen en nu de start van de outreach mis en omdat Nceba mee moest om het team te leiden dus ik alleen achter bleef. Ook ging het lichamelijk niet zo goed met me. De 14 uur rit van Lesotho hakte er erg in en ik nam niet goed de tijd om voldoende te rusten. Dus ik ging op pad met een lichaam dat  niet echt wilde. Ik had een nare reactie (ik denk een allergie) op mijn hoofd en had ontzettend last van mijn benen. Het rijden van de VWbus was dus zwaar, en de koude nachten hielpen niet echt. We hadden ons voorgenomen om na een week als het niet veranderd naar de dokter te gaan en op God te vertrouwen voor heling. Mijn hoofd werd na bijna een week beter maar mijn benen niet, lopen/ rijden en vooral het buigen van mijn benen was haast niet mogelijk en deed ontzettend pijn. Dus na een consult bij mijn persoonlijke doktersassistente Anne (knipoog!) besloot ik toch om het nog even aan te kijken omdat ik onderweg was en niet het hele proces in een vreemd ziekenhuis wil doen aangezien de wachtrijen ontzettend lang zijn. Nu 3 weken verder gaat het een stuk beter. Dit is zeker een dankpunt! Buiten dat was de outreach een supertijd waarbij we veel leraren en studenten hebben kunnen bemoedigen. We hebben in B&B's geslapen met veel luxe en we hebben dagen gehad zonder een maaltijd of fatsoenlijke douche. Wat ik persoonlijk geleerd heb is dat ik nu weet dat een mens aan alles gewend kan raken en zich aan elke situatie aan kan passen. Mensen zeggen wel eens tegen me; “Ik zou dat nooit kunnen” of “Ik kan niet zonder mijn eigen dingen, vrienden, familie, middelen”. Ik vond het altijd al een beetje moeilijk om dit te horen, alsof ik iets doe wat een ander niet zou kunnen. Maar ik ben er eerlijk gezegd zeker van dat dit niet waar is. Ik ben ervan overtuigd dat een ieder dingen kan doen waarvan je denk dat je het niet zou kunnen. Dit heb ik vooral ervaart de laatste dagen van de trip waarin we in een hostel van de school met de studenten verbleven. Nceba en ik hadden een 1persoons matras gekregen en een kamertje, geen douche, geen fatsoenlijk bad. Dus heb ik voor het eerst mijn haar voor 5 dagen niet gewassen en het matras stonk ontzettend naar urine. Het eerste moment denk je… Ik kan dit niet hoor. Maar voor je het weet ben je er aan gewend en vind je toch je eigen weg in een bepaalde situatie. Het enige wat ik moest doen is mijn comfortzone loslaten. Dit gaat uiteraard niet makkelijk allemaal op eigen kracht, maar wetende dat op de juiste plek ben op het juiste moment, niet alleen maar in Gods weg voor mijn leven geeft mij een drive om altijd door te gaan. Verder was dit een geweldige kans voor Nceba en mij om samen een team te leiden en daar ook in te groeien!
Nu hebben we een week vakantie waarin we heerlijk kunnen uitrusten. En dat gaan we zeker doen.

Beat the Drum..

Beat the Drum…

Wereldwijd zijn er meer dan 22 miljoen mensen overleden aan AIDS, met zo’n 14.000 nieuwe HIV-infecties per dag (95% van de nieuwe infecties vindt plaats in ontwikkelingslanden). Meer dan 42 miljoen mensen leven  momenteel met HIV / AIDS, en van dit aantal woont 74% in Sub-Sahara Afrika. Veel mensen geloven nog steeds talloze leugens over seks en over overdracht en preventie van HIV, anderen die gevangen zijn in armoede zoeken hun toevlucht tot riskante oplossingen zoals de verkoop van sex om voedsel te kopen of schoolgeld te betalen. Geen enkele sector van de maatschappij, geen ras, religie of economische status- is immuun of blijft onaangeroerd. Zowel de overheid en non-gouvernementele organisaties hebben overuren en hebben miljarden dollars uitgegeven in een poging om te reageren en in te grijpen. Toch stijgen de cijfers! 

Het "Beat the drum" programma is een krachtige katalysator voor het instellen van een nieuwe boodschap van onthouding en hoop aan scholen en gemeenschappen in Sub-Sahara Afrika. Toen de president van Kenia aan dr. Bruce Wilkinson vroeg om een Hollywood-film over de vele misvattingen over aids te maken, was "Beat the Drum" zijn antwoord. Het is een ontroerende film die "Best at the Fest 'won op een internationaal filmfestival in Palm Springs, Californië. Aan de hand van deze film is een werkboek ontworpen waar teams in lokalen een gehele week met de studenten spreekt en leert over HIV/AIDS en de oplossing voor deze epidemie. 

            

             

Lesotho…

Een prachtig land. Mooie natuur, bijzondere cultuur en prachtige mensen. Ik keek mijn ogen uit … praktisch ligt Lesotho in Zuid-Afrika maar zodra je het land binnenkomt merk je toch meteen dat je heel ergens anders beland bent. Het leven is weer een stapje simpeler. Lesotho is nr 3 van de 186 landen op de lijst met het hoogste percentage HIV/AIDS. Hoe komt dat? Tekort aan kennis, Cultuur waar polygamie normaal is, waar men gelooft in leugens over seks zoals; Als een man geen seks heeft gaat het sperma via zijn ruggengraat omhoog… als het zijn hersens bereikt slaat hij door en wordt hij gestoord/raakt verlamd of erger nog gaat dood. Als een meisje geen seks heeft wordt ze vies van binnen en rot ze, want seks maakt haar schoon. Leugens over HIV/AIDS; Als je HIV positief bent en seks heb met een maagd genees je (dit zorgt ervoor dat ontzettend veel jonge kinderen/baby’s verkracht worden), ook kun je gewoon een douche nemen of bepaalde vitaminen eten dan ben je ook genezen. Klinkt als een gebed zonder eind maar gelukkig is het dat niet. Gedurende onze tijd op middelbare school St. Paul hebben we bijzondere dingen meegemaakt. Jongeren kunnen eindelijk hun ei kwijt over iets wat hun land/cultuur/familie zo beheerst maar waar een taboe over heerst en niet over gesproken wordt. 1 van de onderdelen of Beat the Drum is dat de studenten brieven kunnen schrijven naar een personage uit de film (Francis een social worker) in deze brieven konden de studenten kwijt wat ze misschien niet hardop durfde te zeggen of waar ze niet over konden praten. Zoveel incest, misbruik, verkrachtingen… ik kan het niet beschrijven. 

Armbanden voor de studenten die
gekozen hebben voor onthouding

Na de lessen als er een korte pauze was stromen de studenten naar je toe om hun verhaal te doen. Toen ik een moment had met een jonge meid waarbij ze sprak over een gebroken relatie met haar moeder dat er voor zorgde dat ze liefde zocht in veel verschillende jongens, drank feestjes. Ik kon haar bemoedigen en voor haar bidden en aan het eind van de week getuigde ze op een jongerenevent dat ze zo duidelijk een verschil merkte in haar moeder, wat ze nog nooit eerder had ervaren en dat ze wilde stoppen met een leven leiden waarin ze een gevaar liep HIV/AIDS op te lopen zoals ze nu deed.  Ik heb van dichtbij gezien dat het zeker niet zo maar een druppel op een gloeiende plaat is. Dat zal het nooit zijn want elk mensenleven doet er toe!! A.s maandag vertrekken we voor 2 weken op outreach naar de Oostkaap. Nceba en ik zullen daar een team leiden waarbij we verschillende scholen zullen bezoeken en tijd met de studenten/leraren zullen hebben waar we hen kunnen bemoedigen.

Be blessed!

The mbangula’s